Nieuwe weekbegin, daar moest maar eens een plaatje bij

We reageren tenslotte altijd weer meer op beeld dan op dat abstracte lettergedoe. Niet?

Gezellig. Bakkie koffie d'rbij. Koekje van eigen deeg...

Je moet er wat van maken natuurlijk. Het is gewoon allemaal een kwestie van instelling tenslotte.

Aaaaaaaaah weekend, gaan we doen?

Postje posten, dacht ik. Mooie dagbegin.

Alweer vrijdag. En het leven raast onverdroten voort.

Getuige wederom een paar loslopende cartoontjes. Ik kan het maar niet laten...

Een nieuwe dag een nieuw teken aan de wand. Of drie.

Op de een of andere manier heb ik momenteel alleen even zin om weer een paar nieuwe cartoons te plaatsen. Er staan ook andere disciplines te trappelen van ongeduld om hun zegje te doen, hun schreeuwtje te schreeuwen of hun fluisteringetje te fluisteren, maar die moeten vooralsnog maar even wachten. Ha. Als de goden het willen (en hier wil ik geen enkele geloofwaardige of -onwaardige dicrimineren, ik mag dan cartoons tekenen, maar juist wij vormgevers van de geest zouden ieder ander het recht op -en de veranwoordelijkheid van- hun eigen fantasietjes moeten gunnen. Hoe megalomaan ook.)

Om een lange dag mee af te sluiten

...nog even een paar cartoontjes...

en ééntje in kleur

Puur omdat ie vandaag de dag zo hard nodig is....

nou vooruit, een klein glimlachje moet mogelijk zijn

Even nadampen

Misschien niet het meest handige moment om een blog mee te beginnen;  een verse wolk fixeer waait nog tussen de beide hersenhelften en daar denkt een mens wat plakkeriger van.
Doch.
Het moest er vandaag van komen.
De fixeer hoorde o.a. bij onderstaand werk: